Głosy w polskiej sieci

W grudniu ubiegłego roku, w tekście "Słuchawka pełna bitów", przedstawiłem rozwiązania telefonii IP przeznaczone dla korporacyjnych intranetów. Wielka popularność, jaką telefonia IP zdobywa w sieciach korporacyjnych, nie mogła pozostać bez echa także na rynku publicznych usług telefonicznych. Wprawdzie nieprędko jeszcze możemy oczekiwać przekształcenia się klasycznych sieci telefonicznych w sieci pakietowe, bazujące całkowicie na protokołach transmisji danych, natomiast niezwykle dynamicznie rozwija się w ostatnim czasie rynek zewnętrznych - w stosunku do operatorów telefonicznych - usługodawców, oferujących abonentom publicznych sieci telefonicznych usługi Voice over IP (VoIP).

Co to jest VoIP?

Voice over IP różni się od telefonii IP tym, że w przypadku tej drugiej głos od początku do końca swojej drogi przesyłany jest w postaci pakietów IP w intra- lub Internecie; do rozmawiania służą specjalne telefony IP lub komputery z wyposażeniem dźwiękowym i odpowiednim oprogramowaniem. W przypadku VoIP zaś używa się - przynajmniej po jednej stronie połączenia - klasycznego aparatu i linii telefonicznej. Głos na pewnym odcinku przesyłany jest przez zwykłą sieć telefoniczną, natomiast na innym (z reguły dłuższym) zamieniony w pakiety danych wędruje przez Internet.

VoIP jest obecnie niezwykle popularną usługą w Internecie: wystarczy wpisać w jakiejkolwiek wyszukiwarce hasło "Internet phone", aby otrzymać dziesiątki, jeżeli nie setki odsyłaczy do stron firm zajmujących się świadczeniem tego typu usług. Rzecz jasna główną przyczną tej popularności jest radykalna redukcja kosztów połączeń telefonicznych uzyskiwana dzięki zastosowaniu tej techniki. Dotyczy to przede wszystkim połączeń długodystansowych - międzymiastowych i międzynarodowych, jako że używając VoIP w publicznej sieci telefonicznej trudno coś oszczędzić na kosztach połączenia lokalnego - tyle samo kosztuje wszak połączenie z dostawcą Internetu, niezbędne do tego, aby móc skorzystać z usługi VoIP. Im dalej natomiast od siebie znajdują się rozmówcy, tym większy odcinek drogi można pokonać poprzez Internet, a tym samym więcej oszczędzić na kosztach połączenia. VoIP nie jest zatem usługą dla każdego: przyda się przede wszystkim temu, kto często dzwoni na duże odległości, nie skorzystają zaś z niej osoby rozmawiające głównie z abonentami znajdującymi się w zasięgu połączenia lokalnego.

Publiczne usługi Voice over IP oferowane są zazwyczaj w dwu zasadniczych odmianach. Pierwsza z nich to usługi typu "komputer-telefon" (PC-to-phone) - umożliwiają one telefonowanie z komputera podłączonego do Internetu i wyposażonego w odpowiednie oprogramowanie do zwykłego telefonu przyłączonego do publicznej sieci telefonicznej. Drugi typ usług to usługi "telefon-telefon" (phone-to-phone), przy których połączenie następuje pomiędzy dwoma zwykłymi telefonami, ale realizowane jest - w sposób niewidoczny bezpośrednio dla rozmówców - poprzez Internet.

Zarówno w jednym, jak i drugim przypadku realizacja usługi wymaga udostępnienia przez firmę ją świadczącą specjalnych serwerów - bramek, zapewniających przekazywanie połączenia pomiędzy Internetem i klasyczną siecią telefoniczną. Gdy dzwonimy z komputera do telefonu, angażowana jest tylko jedna taka bramka: nasz komputer łączy się z nią przez Internet, bramka natomiast przekazuje połączenie dalej - już poprzez publiczną sieć telefoniczną - do telefonu naszego rozmówcy. W przypadku połączeń telefon-telefon niezbędne są dwie bramki: głos wędruje od telefonu pierwszego rozmówcy siecią telefoniczną do pierwszej bramki, tu "przesiada się" do Internetu i przesyłany jest przezeń do drugiej bramki, która przekształca go z powrotem na tradycyjną postać i kieruje do drugiego telefonu.

VoIP w Polsce

Od niedawna z publicznych usług VoIP można korzystać także i w Polsce. Mam tu na myśli usługi świadczone przez polskie firmy i umożliwiające dzwonienie z lub do telefonów przyłączonych do sieci polskich operatorów. Oczywiście bowiem nic już od dawna nie stało na przeszkodzie, aby polscy użytkownicy korzystali z zagranicznych usług typu PC-to-phone, chociażby takich jak oferowane przez firmę Net2Phone (http://www.net2phone.com/) - z uwagi jednak na brak na terenie Polski bramek Internet-telefon usługi te mogły znaleźć sensowne zastosowanie jedynie przy połączeniach zagranicznych, przy których istotnie okazywały się niezwykle opłacalne. Nie miało jednak sensu z punktu widzenia finansowego dzwonienie za ich pomocą do Polski.

Na przeszkodzie rozwojowi tych usług w Polsce stały głównie względy prawne. Obowiązująca aż do ubiegłego roku ustawa o łączności nie dostarczała jasnej interpretacji, czy VoIP należy uznać za usługę telefoniczną - na którą, jak wiadomo, w skali ogólnokrajowej i międzynarodowej monopol miała (a w zakresie usług międzynarodowych ma nadal) TPSA - czy też za usługę transmisji danych, która tego typu restrykcjom nie podlega. Od 1 stycznia br. mamy w tej materii jasność - nowe prawo telekomunikacyjne jednoznacznie zakwalifikowało VoIP do usług transmisji danych *, co otworzyło drogę do szerokiego rozwoju tego typu usług. Obecnie w Polsce możemy korzystać z usług już siedmiu sieci VoIP. Każda z nich działa na nieco innej zasadzie, wykorzystuje inne urządzenia, oferuje inne możliwości i przeznaczona jest dla nieco innego kręgu abonentów. Stąd też trudno traktować je jako bezpośrednią konkurencję i porównywać je ze sobą wprost - przyjrzyjmy się po prostu temu, co oferują poszczególni usługodawcy.

MediaTel

Pierwszym operatorem, który rozpoczął w Polsce świadczenie usług Voice over IP, była firma SM-Media (MediaNet) - jeden z większych polskich dostawców Internetu. Jej usługa, oferowana pod nazwą MediaTel, jest typową usługą phone-to-phone; połączenie realizowane jest pomiędzy dwoma zwykłymi telefonami, żadna ze stron nie musi dysponować komputerem ani dostępem do Internetu.

Chcąc skorzystać z usługi VoIP użytkownik dzwoni po prostu pod lokalny numer dostępowy MediaTelu i po usłyszeniu zgłoszenia automatu podaje z klawiatury telefonu swój numer konta i hasło - przydzielone przy aktywacji usługi - a następnie właściwy numer telefonu, pod który chce zadzwonić. Dla ułatwienia korzystania z usługi abonent może określić "autoryzowany" numer lub numery telefonów, z których będzie zwykle wykonywał połączenia. Jeżeli urządzenia dostępowe MediaTelu rozpoznają, że użytkownik dzwoni z takiego numeru (wykorzystywana jest tu standardowa funkcja identyfikacji numeru wywołującego - CLIP), nie będzie on już pytany o numer konta ani hasło, tak więc skorzystanie z usługi w tym wypadku sprowadzać się będzie do zadzwonienia na numer MediaTelu, a następnie wybrania właściwego numeru, z którym chcemy się połączyć.

SM-Media oferuje także specjalny wariant usługi z wykorzystaniem łącza stałego, przeznaczony dla dużych firm i instytucji. Ten wariant wymaga wydzierżawienia od TPSA łącza cyfrowego 2 Mbit/s od siedziby abonenta do węzła dostępowego MediaTelu (musi to być odrębne, dedykowane łącze; nie jest możliwe wykorzystanie łącza stałego do Internetu już posiadanego przez firmę, ani też wykorzystanie łącza do MediaTelu na potrzeby dostępu do Internetu) i przyłączenia go do firmowej centralki telefonicznej, która w ten sposób zostaje bezpośrednio włączona w sieć VoIP MediaTelu.

Usługa oferowana przez SM-Media w chwili obecnej ma największy zasięg terytorialny. Lokalne bramki dostępowe MediaTelu znajdują się w dziewięciu strefach numeracyjnych: Warszawie, Łodzi, Krakowie, Szczecinie, Gdańsku, Poznaniu, Lublinie, Wrocławiu i Katowicach. Wszystkie dostępne są pod tym samym numerem telefonu: 0-209237. Oczywiście z numerem tym można się połączyć także z innych stref numeracyjnych prócz wymienionych dziewięciu, ale wtedy połączenie takie taryfikowane jest jak międzymiastowe. Mimo to jednak - jak wykazuje SM-Media na swoich stronach WWW - połączenie takie może być nadal opłacalne w przypadku realizowania przez VoIP rozmów międzynarodowych, gdyż koszt połączenia zagranicznego w MediaTelu - niezależnie od kraju, do którego dzwonimy - wynosi tylko 90 groszy netto za minutę (oczywiście do tego należy doliczyć koszty połączenia z numerem dostępowym).

Nieco mniej atrakcyjną stroną MediaTelu jest natomiast sposób rozliczania opłat za połączenia. Rozliczenie to odbywa się w sposób klasyczny, tak jak w przypadku zwykłych operatorów telefonicznych: co miesiąc SM-Media przysyła nam rachunek za rozmowy, który musimy uregulować. Jednakże dla zabezpieczenia się w przypadku, gdybyśmy nie chcieli zapłacić, firma żąda wpłacenia przy zawieraniu umowy kaucji w wysokości minimum 500 zł dla osób prywatnych, a minimum 1000 zł dla firm (dokładna wysokość kaucji wyliczana jest na podstawie rachunków telefonicznych, które potencjalny użytkownik MediaTelu musi przedstawić firmie, jednak nie może być niższa nż wymienione kwoty). I to jest ta ciemna strona oferty SM-Media: cóż z tego, że korzystając z tej usługi możemy zaoszczędzić na rachunkach telefonicznych, skoro najpierw musimy zablokować wcale niemałą sumę pieniędzy, którą - zakładając, że usługa będzie nam odpowiadała i zapragniemy korzystać z niej przez dłuższy czas - otrzymamy z powrotem w bliżej nieokreślonej przyszłości, i to do tego bez odsetek...

Tele2

Firma Tele2, znany już na polskim rynku operator specjalizujący się głównie w udostępnianiu bezprzewodowych (radiowych) łączy do Internetu, oferuje dwie usługi VoIP adresowane do powszechnego odbiorcy: Gadatek i Call2World. Obydwie usługi należą również do kategorii phone-to-phone, nie wymagając posiadania komputera ani dostępu do Internetu.

Gadatek jest usługą dostępną obecnie w pięciu strefach numeracyjnych: Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Gdańsku. Ogromną zaletą tej usługi jest bardzo łatwy sposób realizacji połączeń. Nie trzeba - w przeciwieństwie do konkurencyjnych ofert - dzwonić na żadne specjalne numery dostępowe, podawać numerów kont ani haseł. Wszystko to załatwia za nas niewielkie urządzenie - nazwane właśnie Gadatek - włączane pomiędzy telefon a gniazdko telefoniczne. Korzystając z Gadatka, wybieramy numery na klawiaturze telefonu dokładnie w taki sam sposób, jak dotychczas. Gdy dzwonimy na numery lokalne, urządzenie pozostaje nieaktywne - połączenia nawiązywane są w zwykły sposób. Gdy natomiast chcemy wykonać połączenie międzymiastowe, międzynarodowe lub na telefon komórkowy (z wyjątkiem połączeń na kierunki 0-20, 0-70x, 0-80x) - Gadatek uaktywnia się i przekierowuje połączenie na lokalny numer dostępowy bramki VoIP Tele2 (numery te są preprogramowane w pamięci urządzenia, stąd też Gadatek kupiony w jednym z wymienionych miast nie będzie działał w innym). Urządzenie identyfikuje się na serwerze Tele2 swoim indywidualnym numerem konta, przypisanym każdemu egzemplarzowi Gadatka, po czym przesyła właściwy numer telefonu, z którym chcemy nawiązać połączenie. W ten sposób możemy korzystać z usługi VoIP nie zmieniając swoich dotychczasowych przyzwyczajeń dotyczących telefonowania.

Ten sposób realizacji połączeń ma jednak też i swoje słabe strony. Przede wszystkim, chcąc korzystać z dobrodziejstwa tańszych rozmów dzięki VoIP, jesteśmy "przywiązani" do jednego konkretnego telefonu - tego, do którego przyłączony jest Gadatek. Nie ma możliwości - tak jak np. w MediaTelu - skorzystania z usługi np. w automacie telefonicznym czy u znajomego (chyba, że do znajomego zabierzemy Gadatka ze sobą - ale jest to raczej mało wygodne...). Dostępu do usługi pozbawieni są też posiadacze telefonów komórkowych.

Z drugiej strony, z usługi można zacząć korzystać niemal natychmiast, bez konieczności przedstawiania rachunków telefonicznych, wpłacania kaucji itp. Wystarczy kupić Gadatka (urządzenie kosztuje 50 zł i sprzedawane jest np. w kioskach z gazetami czy supermarketach) i podłączyć go do linii telefonicznej. Usługa działa w systemie pre-paid: w cenie Gadatka zawarte jest początkowe 15 zł na rozmowy. W miarę wyczerpywania się konta możemy je uzupełniać, kupując specjalne karty do Gadatka, dostępne w nominałach 50 i 100 zł. Procedura uzupełniania konta jest podobna, jak w systemach pre-paid sieci komórkowych: należy zadzwonić na specjalny numer i wprowadzić kod znajdujący się pod "zdrapką" na karcie.

Drugą usługą oferowaną przez Tele2 jest Call2World. Jak sama nazwa wskazuje, usługa ta przeznaczona jest wyłącznie do połączeń międzynarodowych i w chwili obecnej dostępna jest wyłącznie w warszawskiej strefie numeracyjnej. Call2World funkcjonuje na zasadzie typowej karty telefonicznej systemu pre-paid - aby z niej skorzystać, należy zakupić odpowiednią kartę (dostępne w nominałach 25 i 50 złotych), zadzwonić na lokalny numer dostępowy Tele2, podać kod znajdujący się pod "zdrapką" na karcie oraz właściwy numer telefonu, z którym chcemy się połączyć. Każdorazowo po zadzwonieniu na numer dostępowy i podaniu kodu z karty system informuje nas, jak duża kwota pozostała jeszcze do wykorzystania na karcie.

Oprócz wymienionych usług, abonentom korzystającym z łączy internetowych Tele2 firma oferuje "spersonalizowane" usługi VoIP w oparciu o wykorzystywane łącza. Usługa taka jest każdorazowo przygotowywana i udostępniana w drodze indywidualnych ustaleń z przedstawicielami Tele2.

Internet Partners

Jeden z największych i najdynamiczniej rozwijających się polskich providerów Internetu także oferuje swoim klientom usługi VoIP. Usługa dostępna jest w ośmiu strefach numeracyjnych (Warszawie, Gdańsku, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Toruniu, Opolu i Katowicach) i podobnie jak w przypadku MediaTelu opiera się na telefonowaniu do lokalnych bramek dostępowych.

Analogicznie do Tele2, usługa działa w systemie pre-paid: najpierw należy wykupić w firmie Internet Partners specjalne konto dostępowe, tzw. telekod. Oferowane są telekody o wartości 49, 199 i 999 zł (ceny netto - należy doliczyć VAT). Realizacja połączenia polega na zadzwonieniu na numer dostępowy Internet Partners, podaniu numeru telekodu oraz numeru telefonu, z którym chcemy się połączyć. Każdorazowo przy połączeniu z numerem dostępowym jesteśmy informowani o wysokości kwoty pozostałej na koncie. Kwotę tę można sprawdzić także w dowolnej chwili na stronach WWW Internet Partners, a dodatkowo w chwili zmniejszenia się pozostałej kwoty poniżej 20 zł użytkownik jest informowany o tym fakcie e-mailem wysyłanym na adres podany przy wykupywaniu usługi.

Uzupełnienia konta można dokonać również poprzez stronę WWW - w uprzywilejowanej sytuacji znajdują się tutaj klienci usług internetowych Internet Partners, którzy mogą "od ręki" zamówić lub uzupełnić telekod ze strony WWW, bez konieczności wcześniejszego wpłacania pieniędzy na konto firmy - koszt zakupionego telekodu zostanie doliczony do ich faktury za usługi internetowe. Użytkownikom usługi VoIP nie będącym klientami Internet Partners telekod jest natomiast uaktywniany dopiero po wpłynięciu pieniędzy na konto firmy.

Podobnie jak Tele2, także i Internet Partners oferuje klientom korzystającym ze swoich usług internetowych również korporacyjne rozwiązania VoIP oparte o posiadane łącza, dostosowywane indywidualnie do potrzeb firmy.

Interfon

Omówione dotychczas usługi pozwalały na redukcję kosztów zarówno w przypadku połączeń krajowych (w tym na telefony komórkowe), jak i zagranicznych. Pozostałe dostępne aktualnie oferty VoIP zorientowane są wyłącznie na połączenia zagraniczne.

Jedną z najnowszych i ostatnio dość intensywnie reklamowaną usługą jest Interfon, oferowany przez firmę 5.net, powstałą z połączenia czterech największych polskich dystrybutorów sprzętu elektronicznego. Pod nazwą Interfon w istocie kryje się cała seria produktów i usług umożliwiających realizację połączeń VoIP za granicę.

Firma 5.net działa w zasadzie jako dystrybutor usług znanej skądinąd amerykańskiej firmy Net2Phone, która jako pierwsza na świecie komercyjnie oferowała możliwość połączeń typu PC-to-phone z dowolnym numerem w USA, a później z całym światem. Rozszerza jednak te usługi o własne produkty i specjalistyczne urządzenia, które ułatwiają realizację połączeń.

Podstawowym produktem, niezbędnym do korzystania z usługi, są karty interfonowe. Są to karty typu pre-paid, dostępne w nominałach 50 i 100 zł (netto), reprezentujące odpowiednią kwotę pieniędzy na rozmowy. Z każdą taką kartą powiązane jest aktywne konto założone w systemie Net2Phone - w ten sposób unika się konieczności bezpośredniego rejestrowania się użytkownika w tym systemie, co może być kłopotliwe np. dla osób nie posiadających kart płatniczych. Karty interfonowe dostępne są w dwu odmianach: Interfon i Interfon Direct. Karty Interfon, opatrzone wizerunkiem komputera, służą do wykonywania połączeń przy użyciu komputera z oprogramowaniem Net2Phone i/lub specjalistycznych urządzeń sprzedawanych przez firmę 5.net w ramach usługi Interfon. Karty Interfon Direct natomiast (opatrzone rysunkiem telefonu) umożliwiają połączenia w typowym trybie phone-to-phone, tak jak usługi opisywane uprzednio - poprzez zadzwonienie na lokalny numer dostępowy (znajdują się one w 15 miastach: Bydgoszcz, Gdańsk, Gorzów, Katowice, Kielce, Kraków, Lublin, Opole, Olsztyn, Poznań, Rzeszów, Szczecin, Toruń, Tarnów i Warszawa) i podanie swojego numeru konta oraz kodu PIN. Karty obydwu typów nie są zamienne między sobą - kart Interfon Direct nie można używać do połączeń przy użyciu komputera, a kart Interfon do połączeń poprzez numery dostępowe. Dostępne są również odpowiednie kupony uzupełniające, umożliwiające "doładowanie" konta.

Karta Interfon Direct stanowi kompletny produkt umożliwiający korzystanie z usługi phone-to-phone, natomiast aby wykorzystać kartę Interfon, potrzebny jest nam dostęp do Internetu i komputer z odpowiednim oprogramowaniem lub specjalny sprzęt. Najprostszym - choć oficjalnie nie proponowanym przez firmę - wariantem korzystania z usługi jest zakupienie karty Interfon, po czym ściągnięcie sobie z serwera http://www.net2phone.com/ oprogramowania Net2Phone i realizacja rozmów z wykorzystaniem wyposażenia dźwiękowego komputera (karta dźwiękowa wraz z mikrofonem i głośnikami lub zestawem słuchawkowym).

Firma 5.net oferuje natomiast dwa inne warianty usługi, które wiążą się z zakupem specjalnego sprzętu (wraz ze sprzętem otrzymuje się na płycie CD oprogramowanie Net2Phone, tak więc nie trzeba go już ściągać). Pierwsze z oferowanych urządzeń to interfon - urządzenie przypominające zwykłą słuchawkę telefoniczną, podłączane do portu USB komputera. Przy jego użyciu można prowadzić rozmowy podobnie jak przez zwykły telefon, choć nadal niezbędne jest wcześniejsze uruchomienie komputera i nawiązanie połączenia z Internetem (można skorzystać z usług dowolnego dostawcy Internetu, choć lepiej aby nie była to TPSA, z uwagi na jej przeciążone łącza zagraniczne, co może uniemożliwić rozmowę). Podniesienie słuchawki interfonu powoduje automatyczne uruchomienie programu Net2Phone, zaś jego obsługa, a w szczególności wybieranie numerów, może odbywać się w całości przy użyciu klawiszy interfonu, bez konieczności korzystania z klawiatury lub myszki komputera.

Drugą możliwością jest zakup tzw. "interfonu komputerowego". Tą chyba niezbyt szczęśliwą nazwą określona została specjalna karta montowana w złączu ISA komputera, posiadająca gniazdo do przyłączenia zwykłego telefonu (lub centralki telefonicznej). Tu także z chwilą podniesienia słuchawki przyłączonego do karty telefonu następuje automatyczne uruchomienie programu Net2Phone, a numery można wybierać z klawiatury telefonu.

Firma 5.net oferuje również urządzenia pozwalające na całkowite wyeliminowanie komputera z procesu nawiązywania połączenia. Moduł interfonowy to urządzenie zawierające specjalizowany komputer z oprogramowaniem kompatybilnym z Net2Phone, wbudowany modem i gniazdo do podłączenia telefonu. Na podłączonym do urządzenia telefonie normalnie wybieramy numer, a moduł interfonowy automatycznie łączy się z Internetem i przesyła rozmowę w postaci cyfrowej poprzez serwery Net2Phone.

Wreszcie centrala interfonowa przeznaczona jest dla firm dysponujących łączami stałymi do Internetu. Centrala wyposażona jest w złącze Ethernet, przez które przyłączamy ją do sieci firmowej połączonej z Internetem, zaś "z drugiej strony" podłącza się ją do zwykłej firmowej centralki telefonicznej, tak zaprogramowanej, aby wszelkie połączenia międzynarodowe przekierowywane były właśnie do centrali interfonowej. Centrala interfonowa wymaga dla swoich potrzeb przepustowości łącza co najmniej 128 kbit/s i potrafi w tym paśmie obsłużyć do sześciu rozmów jednocześnie.

IPStar

Katowicki dostawca Internetu Omedia sprzedaje w Polsce specjalistyczne urządzenia VoIP amerykańsko-tajwańskiej firmy DSG Technology Inc., dzięki którym możliwe jest nawiązywanie tanich połączeń przez Internet. Urządzenie o nazwie IPStar pełni podbną funkcję, co opisywany w poprzednim podrozdziale moduł interfonowy - jest to specjalizowany komputer, przekierowujący rozmowy telefoniczne z przyłączonego doń telefonu do Internetu. Urządzenie można skonfigurować do połączeń z dowolnym dostawcą Internetu oferującym dostęp PPP.

Każde urządzenie ma swój indywidualny numer identyfikacyjny, do którego można wykupić konto typu pre-paid, umożliwiające realizację połączeń zagranicznych w trybie IPStar-telefon poprzez serwery firmy DSG Technology, znajdujące się w kilkuset lokalizacjach na świecie. IPStar ma jednak także inną ciekawą możliwość - jeżeli dzwonimy do kogoś, kto również posiada urządzenie IPStar, połączenie może być nawiązane wprost poprzez Internet pomiędzy dwoma urządzeniami, co redukuje całkowity koszt rozmowy do kosztów lokalnego dostępu do Internetu, niezależnie od tego, gdzie znajduje się nasz rozmówca (ten tryb połączenia może być zatem wykorzystywany zarówno w relacjach międzynarodowych, jak i krajowych).

Połączenie w tym trybie może być nawiązane na dwa sposoby. Jeżeli wiemy, że urządzenie IPStar naszego rozmówcy jest w danym momencie już aktywne i połączone z Internetem, wystarczy tylko wybrać numer identyfikacyjny docelowego IPStara. Serwer lokalizacyjny firmy DSG odszuka aktualny adres IP wywoływanego urządzenia i prześle go naszej przystawce, umożliwiając nawiązanie połączenia. Jeżeli natomiast IPStar naszego rozmówcy nie jest połączony z Internetem, dzwonimy normalnie na jego numer telefonu i po jego zgłoszeniu się przyciskamy specjalny przycisk w przystawce IPStar, po czym odkładamy słuchawkę. Oba urządzenia identyfikują się wówczas wzajemnie, przerywają połączenie telefoniczne, po czym łączą się ze swoimi lokalnymi dostawcami Internetu i nawiązują ponownie połączenie głosowe - tym razem już poprzez Internet.

Dla posiadaczy łączy stałych przeznaczone jest urządzenie o nazwie InterStar, o funkcjonalności analogicznej do IPStara, ale wyposażone w interfejs Ethernet, który przyłącza się do sieci lokalnej połączonej z Internetem. W tym przypadku rozmowa pomiędzy dwoma urządzeniami InterStar lub InterStarem i IPStarem jest całkowicie darmowa, gdyż realizowana jest z użyciem istniejącego już łącza internetowego wykorzystywanego przez firmę. W przypadku InterStara istnieje jeszcze możliwość wykorzystania VoIP w kierunku odwrotnym, czyli przy dzwonieniu ze zwykłego telefonu do abonenta posiadającego urządzenie InterStar. W tym celu należy zadzwonić na numer lokalnej bramki dostępowej DSG (niestety, jest to możliwe jedynie w krajach, gdzie takie bramki istnieją, a więc nie w Polsce), po czym wybrać numer identyfikacyjny docelowego InterStara. Płaci się jedynie za połączenie z bramką.

Era GSM i Netia

Po technikę VoIP zaczynają także sięgać tradycyjni operatorzy telefoniczni. Niewątpliwie ich stosunek do tej techniki jest bardzo ambiwalentny - tanie połączenia internetowe odbierają przecież operatorom telefonicznym zasadnicze źródło ich dochodu - opłaty za rozmowy. Z drugiej jednak strony właśnie VoIP może pomóc operatorowi telefonicznemu pozostać konkurencyjnym. Jest to szczególnie istotne w warunkach polskich, gdzie monopol na tradycyjne połączenia międzynarodowe ma TPSA. Inni operatorzy, którzy muszą korzystać w tym zakresie z usług TPSA, muszą więc siłą rzeczy być drożsi - sami płacą bowiem TPSA według jej stawki, do której muszą doliczyć jeszcze opłatę za połączenie wewnątrz własnej sieci.

Dwaj polscy operatorzy telefoniczni - Era GSM i Netia - zdecydowali się na wykorzystanie Voice over IP w połączeniach międzynarodowych, uzyskując tym samym możliwość zaoferowania cen bardzo konkurencyjnych w stosunku do oferty TPSA (zbliżonych do obecnych cen połączeń krajowych w sieciach komórkowych).

W tym przypadku, jako że bramka VoIP jest częścią sieci operatora telefonicznego, korzystanie z niej jest zdecydowanie najprostsze ze wszystkich omawianych tu usług. Wystarczy tylko przed wybraniem numeru abonenta zagranicznego "wstukać" odpowiednią kombinację cyfr, sygnalizującą, że połączenie chcemy wykonać przez bramkę VoIP. W przypadku Ery GSM kombinacją tą jest "000", którą należy wprowadzić zamiast standardowego plusa przed międzynarodowym numerem kierunkowym. Również trzy zera wybieramy w przypadku Netii - tradycyjne dwa zera, służące do uzyskiwania połączeń międzynarodowych z telefonu stacjonarnego, musimy poprzedzićtrzecim zerem, lub znakiem "*". Tak więc połączenie np. z Niemcami z wykorzystaniem VoIP uzyskujemy wybierając numer "00049..." lub "*0049...", podczas gdy dzwoniąc w sposób tradycyjny wykręcalibyśmy tylko "0049...".

W obydwu sieciach możliwość korzystania z VoIP jest standardowo dostępna dla wszystkich abonentów (nie mogą z niej korzystać użytkownicy kart pre-paid Ery) bez potrzeby wykupywania jakichkolwiek dodatkowych usług, a koszt połączeń zrealizowanych tą drogą uwzględniany jest jako odrębna pozycja w rachunku telefonicznym.

To oczywiście nie wszystkie możliwości telefonowania przez Internet, jakie dostępne są polskiemu użytkownikowi. Można bowiem, dysponując kartą płatniczą, korzystać z usług wielu zagranicznych firm oferujących możliwość połączeń w trybie komputer-telefon. Można wreszcie używać - kilka lat temu bardzo popularnych, obecnie przeżywających pewien regres, ale nadal używanych - programów umożliwiających rozmawianie przez Internet przy użyciu dwóch komputerów. Tego rodzaju usługi to już jednak temat na odrębny tekst, który zapewne niedługo pojawi się w MI.

Bliższe informacje o opisywanych w tekście usługach znaleźć można pod poniższymi adresami WWW:

MediaTel - http://www.mediatel.pl/
Tele2 - http://www.tele2.pl/
Internet Partners - http://www.ipartners.pl/voip.html
Interfon - http://www.interfon.net/
IPStar - http://www.omedia.pl/tele.htm
       informacje o urządzeniach: http://www.dsgtechnology.com/
Era GSM - http://www.eragsm.pl/ofer_c/uslugi/over.htm
Netia - http://www.netia.pl/voip/

* W istocie, w ustawie nie jest taka klasyfikacja zapisana wprost (w ogóle nie występuje w niej pojęcie "transmisja danych"), taką wykładnię ustawy stosuje jednak Ministerstwo Łączności.

Jarosław Rafa 2001. Tekst udostępniony na licencji Creative Commons (uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych). Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się, co to oznacza i co możesz z tym tekstem zrobić. W razie jakichkolwiek wątpliwości licencyjnych bądź w celu uzyskania zgody na rozpowszechnianie wykraczające poza warunki licencji proszę o kontakt e-mailem: raj@ap.krakow.pl.

Wersja HTML opracowana 5.08.2001.

Powrót do wykazu artykułów o Internecie Statystyka